To be or not to be

Zeen oder niet zeen, das fraach uns.
Ob es ar otmener in geheern su leeden.
De omkanen en peelen fon ongehouerlicha subiena,
Oder teen een meer fon briedanen
En doych viederkamp, essech end. Sterven, slaafen.
Niet mor - en med slaaf bedoot das we end
De haartsmert, en de tousenda naturaala ershreken
Das fleesh bekom. Das ar een gansendung
Fon hart'se vunsh. Sterven, slaafen.
Slaafen - fieleech su troumen: na, wen man denk darover,
In de slaaf fon tod vilken troumen waara komen.
Wen we om das leve kom,
Das muss we stopen. Es geeb de obzier
Das een ongluk fon so langa leve mach.
Veel wer waara de bieken en ferachtungen fon zeet piepatien
De sielniek'se shuld, de stolsa man'se beleedigung
De smert fon ferachta lieb, de reech'se ferzoogerung
De avocadoeeren in amtshaf, en de verachtungen
Das boleznieka dostigung fon de nedosticha neem
Wen he selb waara haar laaden entlaaden
Eenfach med een dolch? Wer waara lasten traagen,
Grunten en shveezen in een muusama leve,
Aver de foych fon etvas nach de tod,
De netendeka land wovon
Meeteen niemal suruk kom, fervir de geheern
En we eher traach unser laaden
Dan gaan su annanen we vees niet fon
Deshalb mach mitwit een vieka fon all
En dan de naturaala eegenshaf fon vil
Ar doych denkung entzoobd verd
En onderneemungen fon grouda bedootung en vichtigheet
En doych denken ar esaar kurs eenderd verd
En we ferloor de hanlung - liese nu
De prachticha Ophelia! - Nuumf, in deen betungen
Zou all meen zuunden erinerd verd